Excel do matury - zupełne podstawy
Jak zapewne wiesz, Excel jest arkuszem kalkulacyjnym. W dużym uproszczeniu służy do wykonywania różnego rodzaju obliczeń, symulacji oraz tworzenia wykresów. Na upartego da się w nim pisać, podobnie jak w edytorze tekstów, ale do tego wygodniejszy jest Word.
Podstawowym elementem arkusza jest komórka, czyli pole, które powstaje na przecięciu kolumny i wiersza. Na obrazku poniżej w pierwszej komórce wpisana jest cyfra 2. A1 oznacza więc adres komórki, który powstaje od litery określającej kolumnę oraz numeru wiersza.
Ćwiczenie 1
Wykonaj w arkuszu obliczenia, tak jak to podano poniżej:
2+3=?
4-1=?
4x2=?
32 =?
Jak się za to zabrać? Pamiętaj, że w Excelu działanie rozpoczynamy zawsze
od znaku równości: =. Potem wpisujemy resztę działania. Używane znaki to:
Nasze działania wpisywane do arkusza będą wyglądały następująco:
=2+3
=4-1
=4*2
=3^2
Każde z tych działań należy zatwierdzić klawiszem ENTER. W rezultacie otrzymamy ich wyniki.
Zauważ, że po kliknięciu w komórkę A1, w tzw. pasku formuły (zaznaczonym żółtym kółkiem) pojawia się podgląd całego działania. Dzięki temu wiadomo, czy w komórce znajduje się działanie, czy może zwykła liczba.
Pracując bardziej profesjonalnie z arkuszem kalkulacyjnym używamy najczęściej do obliczeń adresów komórek a nie konkretnych wartości liczbowych.
Ćwiczenie 2
Wykonaj działania, tak jak to pokazano na poniższym rysunku. Użyj w swoich ob-liczeniach adresów komórek zamiast wartości liczbowych.
Dla działań przedstawionych na rysunku kolejne obliczenia przyjmują następujące wartości:
Dodawanie =B2+C2
Odejmowanie =B3-C3
Mnożenie =B4*C4
Potęgowanie =B5^C5
Kiedy zamiast liczb podajemy adresy komórek, tworzone przez nas formuły/obliczenia są bardziej uniwersalne i niezależne od wartości liczbowych. Jeżeli w którymkolwiek działaniu zmienię liczby, automatycznie zostaną zaktualizowane wyniki.